آیا کم شنوایی روی گفتار کودکان تاثیر دارد؟ | آشنایی با عوارض کم شنوایی بر گفتار
صفحه اصلی » مقالات » دانشنامه اختلالات یادگیری » آیا کم شنوایی روی گفتار کودکان تاثیر دارد؟ | آشنایی با عوارض کم شنوایی بر گفتار
کمشنوایی یکی از شایعترین اختلالات حسی در کودکان است که میتواند تأثیرات عمیقی بر جنبههای مختلف زندگی آنها بگذارد. از میان این جنبهها، تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک از اهمیت ویژهای برخوردار است؛ زیرا توانایی برقراری ارتباط، پایه و اساس یادگیری، تعاملات اجتماعی و رشد شناختی محسوب میشود. بسیاری از والدین و مربیان ممکن است از خود بپرسند: چرا فرزندم کلمات را بهدرستی تلفظ نمیکند؟ یا چرا در فهم جملات مشکل دارد؟ پاسخ اغلب به شنوایی کودک بازمیگردد که نقش کلیدی در شکلگیری مهارتهای زبانی ایفا میکند. این مقاله با هدف پاسخگویی به این پرسشها و ارائه راهکارهای عملی، به بررسی عمیق تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک میپردازد و اطلاعات جامعی را در اختیار مخاطبان قرار میدهد.
شناخت زودهنگام و مداخله بهموقع میتواند مسیر زندگی کودک را تغییر دهد. در این محتوا، تلاش شده است تا با زبانی ساده اما تخصصی، تمام ابعاد این موضوع بررسی شود و به والدینی که نگران رشد زبانی فرزندشان هستند، راهنماییهای کاربردی ارائه گردد.
فهرست عناوین
کمشنوایی در کودکان و اهمیت تشخیص زودهنگام
کمشنوایی در کودکان ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد یا در سالهای اولیه زندگی به دلایل مختلفی مانند عفونت گوش، عوامل ژنتیکی یا آسیبهای محیطی ایجاد شود. بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، حدود 34 میلیون کودک در سراسر جهان با درجاتی از کمشنوایی زندگی میکنند. نکته مهم این است که تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک در صورتی که بهموقع تشخیص داده نشود، میتواند عمیقتر و ماندگارتر شود.
تشخیص زودهنگام به والدین و متخصصان این امکان را میدهد که قبل از اینکه تأخیرات زبانی به مشکلات بزرگتر تبدیل شوند، مداخلات لازم را آغاز کنند. برای مثال، کودکی که در 6 ماهگی تحت غربالگری شنوایی قرار میگیرد و کمشنوایی او شناسایی میشود، شانس بیشتری برای رشد طبیعی گفتار و زبان خواهد داشت تا کودکی که این مشکل در او در 3 سالگی تشخیص داده میشود. به همین دلیل، توصیه میشود که والدین نسبت به نشانههای اولیه کمشنوایی، مانند عدم واکنش به صداها یا تأخیر در تولید کلمات، هوشیار باشند.
چگونه کمشنوایی بر رشد گفتار و زبان تأثیر میگذارد؟
شنوایی، دروازه ورود به دنیای زبان است. وقتی کودکی به دلیل کمشنوایی نمیتواند صداها را بهخوبی بشنود، مغز او اطلاعات کافی برای پردازش و تقلید الگوهای گفتاری دریافت نمیکند. تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک از همان ماههای اولیه زندگی قابلمشاهده است؛ جایی که کودک بهجای تولید صداهای اولیه مانند “با” یا “ما”، سکوت میکند یا صداهای نامفهومی تولید میکند.
این مشکل بهتدریج به مراحل پیشرفتهتر رشد زبانی نیز سرایت میکند. کودکانی که نمیتوانند کلمات را بهدرستی بشنوند، در تقلید آنها دچار مشکل میشوند و این موضوع بر توانایی آنها در جملهسازی و درک مفاهیم زبانی اثر میگذارد. بهعنوان یک متخصص با سالها تجربه در حوزه روانشناسی و درمان اختلالات یادگیری، بارها شاهد بودهام که والدین این نشانهها را به کمتوجهی یا خجالتی بودن کودک نسبت میدهند، در حالی که ریشه اصلی در شنوایی نهفته است.
نقش شنوایی در یادگیری کلمات، جملهسازی و ارتباطات اجتماعی
شنوایی نهتنها برای شنیدن صداها، بلکه برای درک ساختار زبان و استفاده از آن در تعاملات روزمره ضروری است. تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک در این زمینه زمانی آشکار میشود که کودک در محیطهای اجتماعی مانند مهدکودک یا جمعهای خانوادگی نمیتواند بهخوبی ارتباط برقرار کند. برای مثال، کودکی که صداهای ظریف مانند “س” یا “ش” را نمیشنود، ممکن است این صداها را در کلمات خود حذف کند و بهجای “سلام” بگوید “لام”.
این محدودیتها به کاهش اعتمادبهنفس کودک و انزوای اجتماعی او منجر میشود. در واقع، توانایی شنیدن صداها بهطور مستقیم بر یادگیری واژگان و ساخت جملات اثر میگذارد؛ زیرا کودک از طریق شنیدن مکالمات اطراف خود، زبان را فرا میگیرد. بدون این ورودی صوتی، مهارتهای ارتباطی او بهشدت تحت تأثیر قرار میگیرد.
تأثیر کمشنوایی بر تلفظ، دایره واژگان و درک مفاهیم زبانی
یکی از جنبههای کلیدی تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک، مشکلات مربوط به تلفظ است. کودکانی که صداها را بهصورت ناقص یا تحریفشده میشنوند، نمیتوانند آنها را بهدرستی بازتولید کنند. بهعنوان مثال، در تجربه کار با کودکی 4 ساله که از کمشنوایی متوسط رنج میبرد، مشاهده شد که او بهجای “گربه” میگفت “گبه”، زیرا قادر به تشخیص صدای “ر” نبود.
علاوه بر تلفظ، دایره واژگان این کودکان نیز محدود میشود. آنها کلمات کمتری میشنوند و در نتیجه، کلمات کمتری یاد میگیرند. این موضوع بر درک مفاهیم زبانی نیز اثر میگذارد؛ زیرا کودکی که واژگان محدودی دارد، نمیتواند جملات پیچیده را درک کند یا مفاهیم انتزاعی مانند “دیروز” یا “فردا” را بهخوبی متوجه شود. جدول زیر تأثیر کمشنوایی را بر این سه حوزه بهصورت خلاصه نشان میدهد:
حوزه | تأثیر کمشنوایی | مثال |
---|---|---|
تلفظ | حذف یا تحریف صداها | “مدرسه” به “مدسه” |
دایره واژگان | کاهش تعداد کلمات آموختهشده | تنها 50 کلمه در 3 سالگی |
درک مفاهیم | مشکل در فهم جملات پیچیده یا انتزاعی | عدم درک “بعد از غذا” |
تفاوت تأثیر کمشنوایی خفیف، متوسط و شدید بر مهارتهای زبانی
شدت کمشنوایی نقش مهمی در میزان تأثیر آن بر گفتار و زبان کودک دارد. کمشنوایی خفیف ممکن است تنها در محیطهای شلوغ مشکلساز شود و کودک بتواند در شرایط آرام بهخوبی بشنود. با این حال، در کمشنوایی متوسط، کودک برای شنیدن مکالمات عادی نیز دچار چالش میشود و این موضوع تأخیرات زبانی قابلتوجهی ایجاد میکند.
در کمشنوایی شدید یا عمیق، تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک بسیار گستردهتر است. این کودکان اغلب بدون مداخله، مانند استفاده از سمعک یا کاشت حلزون، نمیتوانند گفتار را بهصورت طبیعی توسعه دهند. بهعنوان مثال، کودکی با کمشنوایی شدید ممکن است تا 5 سالگی تنها چند کلمه نامفهوم تولید کند، در حالی که کودک با کمشنوایی خفیف ممکن است فقط در تلفظ برخی صداها مشکل داشته باشد.
اثرات کمشنوایی یکطرفه در مقایسه با کمشنوایی دوطرفه
کمشنوایی یکطرفه (فقط در یک گوش) و دوطرفه (در هر دو گوش) اثرات متفاوتی بر رشد زبانی دارند. در کمشنوایی یکطرفه، کودک ممکن است در جهتیابی صداها یا شنیدن در محیطهای پر سر و صدا دچار مشکل شود، اما معمولاً تأخیرات زبانی کمتری نسبت به کمشنوایی دوطرفه دارد. با این حال، تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک در این حالت نباید نادیده گرفته شود؛ زیرا حتی یک گوش ناشنوا میتواند بر درک گفتار اثر بگذارد.
در مقابل، کمشنوایی دوطرفه چالشهای جدیتری ایجاد میکند. این کودکان به دلیل دریافت ناکافی سیگنالهای صوتی از هر دو سمت، در تقلید صداها و یادگیری زبان با موانع بیشتری مواجه میشوند. تجربه نشان داده است که مداخله زودهنگام در هر دو حالت حیاتی است، اما در کمشنوایی دوطرفه نیاز به اقدامات فوریتر بیشتر احساس میشود.
تأثیر کمشنوایی بر مهارتهای خواندن، نوشتن و درک مطلب در کودکان
کمشنوایی تنها به گفتار محدود نمیشود؛ بلکه بر مهارتهای تحصیلی نیز اثر میگذارد. تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک بهطور مستقیم با توانایی او در خواندن و نوشتن ارتباط دارد. کودکی که دایره واژگان محدودی دارد یا صداها را بهدرستی نمیشنود، در یادگیری حروف و تطبیق آنها با صداها دچار مشکل میشود.
بهعنوان مثال، در کار با دانشآموزی 7 ساله که از کمشنوایی خفیف رنج میبرد، مشاهده شد که او کلمه “باران” را بهصورت “بان” مینوشت؛ زیرا صدای “ر” را بهخوبی درک نمیکرد. این مشکل به درک مطلب نیز گسترش مییابد؛ زیرا فهم متون به توانایی پردازش زبان وابسته است. پژوهشها نشان میدهند که حدود 70 درصد از کودکان کمشنوا در مهارتهای خواندن و نوشتن با چالش مواجه میشوند، مگر اینکه مداخلات لازم انجام شود.
در این میان، استفاده از اختلال یادگیری بهعنوان یک مفهوم مرتبط میتواند درک بهتری از این چالشها ارائه دهد. کمشنوایی میتواند بهعنوان یک عامل زمینهساز برای مشکلات یادگیری عمل کند و نیازمند توجه ویژهای از سوی والدین و معلمان است.
راهکارهای تشخیص و مداخله زودهنگام برای کاهش تأثیرات کمشنوایی
تشخیص زودهنگام کمشنوایی میتواند از شدت یافتن مشکلات زبانی جلوگیری کند. این فرآیند معمولاً با غربالگری شنوایی در بدو تولد آغاز میشود و در صورت نیاز، با آزمونهای پیشرفتهتر مانند ABR (پاسخ شنوایی ساقه مغز) ادامه مییابد. تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک در صورتی که در 6 ماه اول زندگی شناسایی شود، با مداخلاتی مانند سمعک یا گفتاردرمانی تا حد زیادی قابلکنترل است.
والدین باید به نشانههایی مانند عدم پاسخ به صداهای بلند، تأخیر در گفتار یا مشکلات تعادلی (که ممکن است به گوش داخلی مرتبط باشد) توجه کنند. مداخله زودهنگام نهتنها مهارتهای زبانی را بهبود میبخشد، بلکه از بروز مشکلات عاطفی و اجتماعی نیز جلوگیری میکند.
نقش سمعک و کاشت حلزون در بهبود مهارتهای گفتاری و زبانی
ابزارهای کمکشنوایی مانند سمعک و کاشت حلزون میتوانند تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک را به حداقل برسانند. سمعک برای کمشنوایی خفیف تا متوسط مناسب است و با تقویت صداها، به کودک کمک میکند تا الگوهای گفتاری را بهتر بشنود و تقلید کند. کاشت حلزون اما برای کمشنوایی شدید تا عمیق طراحی شده و بهطور مستقیم عصب شنوایی را تحریک میکند.
تجربه کار با کودکی 3 ساله که پس از کاشت حلزون تحت گفتاردرمانی قرار گرفت، نشان داد که او در عرض یک سال از تولید صداهای نامفهوم به ساخت جملات کوتاه رسید. این ابزارها، همراه با حمایت مداوم، میتوانند تحولی بزرگ در زندگی کودکان کمشنوا ایجاد کنند.
تمرینها و تکنیکهای تقویت گفتار و زبان برای کودکان کمشنوا
تقویت مهارتهای گفتاری در کودکان کمشنوا نیازمند تمرینهای هدفمند است. در ادامه، چند تکنیک کاربردی ارائه میشود:
- تمرینهای آوایی: تکرار صداهای ساده مانند “آ”، “او” یا “با” در مقابل آینه برای تقویت هماهنگی لب و زبان.
- بازیهای شنیداری: استفاده از اسباببازیهای صدادار برای تشویق کودک به تشخیص صداها.
بهعنوان مثال، در کار با کودکی 5 ساله، از بازی “گنجیابی صوتی” استفاده شد که در آن کودک با شنیدن صدای زنگ، محل آن را پیدا میکرد. این تمرین نهتنها شنوایی او را تقویت کرد، بلکه انگیزه او را برای تولید کلمات افزایش داد. تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک با این روشها میتواند بهتدریج کاهش یابد.
اهمیت کاردرمانی و گفتاردرمانی در توسعه مهارتهای ارتباطی کودکان کمشنوا
گفتاردرمانی و کاردرمانی دو بال اصلی در کمک به کودکان کمشنوا هستند. گفتاردرمانی بر بهبود تلفظ، افزایش دایره واژگان و تقویت جملهسازی تمرکز دارد، در حالی که کاردرمانی مهارتهای حرکتی ظریف (مانند نوشتن) و هماهنگی حسی را هدف قرار میدهد. تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک با این مداخلات بهطور چشمگیری قابلکنترل است.
برای مثال، در رگرسیون آوایی در کمشنوایی، که به بازگشت به الگوهای گفتاری ابتداییتر اشاره دارد، گفتاردرمانی میتواند به کودک کمک کند تا از این مرحله عبور کند. تجربه نشان داده است که جلسات منظم و مداوم، همراه با همکاری والدین، نتایج قابلتوجهی به همراه دارد.
چالشهای اجتماعی و عاطفی ناشی از مشکلات گفتاری در کودکان کمشنوا
کودکان کمشنوا به دلیل مشکلات گفتاری ممکن است در برقراری ارتباط با همسالان خود دچار مشکل شوند. این موضوع میتواند به انزوا، کاهش اعتمادبهنفس و حتی اضطراب منجر شود. تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک در این زمینه زمانی آشکار میشود که او در بازیهای گروهی شرکت نمیکند یا از صحبت کردن در جمع اجتناب میکند.
بهعنوان یک متخصص، بارها دیدهام که این کودکان به دلیل ترس از مسخره شدن، ترجیح میدهند ساکت بمانند. این چالشها نشاندهنده ضرورت حمایت عاطفی و اجتماعی از سوی خانواده و مربیان است.
نقش خانواده و محیط آموزشی در تقویت مهارتهای زبانی کودک کمشنوا
خانواده و مدرسه نقش بیبدیلی در کاهش تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک دارند. والدین میتوانند با صحبت کردن واضح و روبهرو با کودک، استفاده از زبان بدن و تکرار کلمات، به یادگیری او کمک کنند. در محیط آموزشی نیز، معلمان با قرار دادن کودک در ردیف جلو و استفاده از ابزارهای بصری، میتوانند درک او را بهبود ببخشند.
تجربه نشان داده است که همکاری بین خانه و مدرسه، همراه با صبر و حمایت، میتواند مهارتهای زبانی کودک را به سطحی نزدیک به همسالانش برساند.
جمعبندی: چگونه میتوان از بروز مشکلات زبانی در کودکان کمشنوا جلوگیری کرد؟
کمشنوایی چالشی است که با تشخیص زودهنگام، مداخلات مناسب و حمایت مداوم میتوان اثرات آن را به حداقل رساند. تأثیر کمشنوایی بر گفتار و زبان کودک، اگرچه جدی است، اما با ابزارهایی مانند سمعک، کاشت حلزون، گفتاردرمانی و تمرینهای هدفمند قابلکنترل خواهد بود. والدین و مربیان باید نسبت به نشانههای اولیه هوشیار باشند و با همکاری متخصصان، مسیر رشد زبانی کودک را هموار کنند. در نهایت، آنچه اهمیت دارد، ایجاد محیطی غنی از محبت و حمایت است تا کودک بتواند با اعتمادبهنفس، دنیای زبان و ارتباطات را کشف کند.

مطالب مهمی بود گاهی وقتا چیزای به ظاهر ساده میتونن باعث کم شنوایی بشن
یه سوال داشتم از چه سنی باید بچه رو ببریم شنوایی سنجی؟
از هر زمان که متوجه شدید فرزند در شنیدن حرفا مشکل دارد میتوانید برای متخصص اقدام کنید
امروزه با پیشرفت علم پزشکی دستگاههای ارزیابی شنوایی نیز پیشرفت کرده است بنابراین از روز تولد نوزاد در بیمارستان امکان ارزیابی شنوایی وجود دارد اما معمولا آزمایشاتی که به صورت همکارمحور باید انجام شود از حدود سن ۵ سالگی امکان ارزیابی وجود دارد
بله میتواند تاثیر گذار باشد.
مطلب بسیار مفیدی بود.
با این حال متاسفیم که امروزه بسیاری هیچ گونه توجهی به این مسئله بسیار مهم و خطیر ندارند.
با تشکر