عوارض از دست دادن شنوایی
کاهش شنوایی، مانند هر شرایط مزمن دیگری که با افزایش سن رخ میدهد، میتواند به مرور زمان ناتوانکننده باشد. برای افرادی که با این مشکل مواجه هستند؛ مسئله تنها به گوش محدود نمیشود. عوارض جانبی کمتر شناختهشدهای مانند وزوز گوش، افسردگی و استرس، میتوانند همراه با کاهش شنوایی ظاهر شوند و کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهند. ما برخی از علائم رایج را بررسی کردهایم که کاهش شنوایی درماننشده، میتواند به آنها منجر شود و ممکن است برای شما جالب باشد.
بدن و ذهن انسان پیچیدهتر از آن چیزی است که تصور میکنیم. وقتی مشکلی پیش میآید، ممکن است به طریقی غیرمنتظره بر سایر اعضای بدن تأثیر بگذارد. در مورد افرادی که به وزوز گوش یا انواع مختلف کاهش شنوایی مبتلا هستند، تأثیرات این بیماری تنها به علائم محدود نمیشود. متخصصان شنواییشناس اکنون دریافتهاند که وزوز گوش و سایر اشکال کاهش شنوایی، در صورت عدم درمان، میتوانند تأثیرات قابل توجهی بر بخشهای مختلف بدن داشته باشند.
کاهش عملکرد شناختی مغز
اصطلاح “کاهش عملکرد شناختی” یک اصطلاح کاملاً پزشکی و ترسناک است. این بدان معنی است که کاهش شنوایی میتواند به طور مستقیم بر سلامت مغز شما تأثیر بگذارد. حس شنوایی به عنوان یکی از حواس اصلی انسان محسوب میشود. در نتیجه، عدم توانایی شنیدن صحیح میتواند منجر به عدم تحریک سیستم عصبی انسان شود.
کاهش محرکها منجر به عدم دریافت کیفیت اطلاعات از ذهن انسان میشود. مانند هر قسمت دیگر از بدن که با وجود مشکل عضوی بدون استفاده میشود، با گذشت زمان، عدم توانایی انسان در شنیدن میتواند به طور مستقیم بر عملکرد شناختی مغز انسان تأثیر بگذارد. حتی شواهد نشان داده است که کاهش شنوایی درمان نشده میتواند منجر به خطر بالاتر زوال عقل در مراحل بعدی زندگی شود. این موضوع مراقبت و کمک به نیاز افراد کمشنوای کهنسال را از طریق دستگاه شنوایی بیشتر از قبل میطلبد و امری حیاتی است.
از دست دادن شنوایی میتواند تأثیرات جدی بر روی کیفیت زندگی افراد داشته باشد و یکی از عوارض جدی آن، افزایش خطر ابتلا به آلزایمر است. تحقیقات نشان میدهند که، نقش کم شنوایی در آلزایمر، بهویژه در افراد مسن، به دلیل محدودیت در ارتباطات اجتماعی و کاهش تحریکات ذهنی، میتواند به زوال شناختی و پیشرفت بیماری منجر شود. به عبارت دیگر، کاهش توانایی شنیداری نه تنها زندگی روزمره را دشوار میکند، بلکه ممکن است باعث تشدید علائم آلزایمر و بروز مشکلات حافظه و تفکر شود.
ابتلا به مشکلات روحی و روانی
احساسات ما در یک روز معین میتواند به طور مستقیم تحت تأثیر عوامل مختلف قرار گیرد. به ویژه، عوارض جانبی از دست دادن شنوایی میتواند کاملاً منزویکننده باشد. به همین ترتیب، نتیجه آن مشکلات روانی است که مدیریت آن میتواند به اندازه خود شنوایی دشوار باشد. اختلالات اضطرابی، افسردگی پس از زایمان و سایر اختلالات را میتوان به مشکلات شنوایی در افراد خاص مرتبط دانست، به خصوص وقتی صحبت از شرایط مزمن یا طولانیمدت کم شنوایی میشود.
اختلال خلقی و اختلال عاطفی فصلی نیز ممکن است با کاهش شنوایی مرتبط باشد. تعجبآور نیست که بیماری روانی میتواند ناشی از چنین شرایط استرسزا و ناتوانکنندهای باشد. بهترین کاری که میتوانید برای کاهش تأثیر روانشناختی کاهش شنوایی انجام دهید، درمان سریع، بهموقع و مؤثر آن است.
انزوا
کاهش شنوایی درماننشده اغلب منجر به تنهایی و گوشهگیری در افراد کهنسال میشود. انزوا و کاهش ارتباطات اجتماعی در بین افرادی که کاهش شنوایی یا وزوز گوش درماننشده دارند، بسیار رایج است. هنگامی که فرد کمشنوا منزوی و گوشهگیر میشود، مغز و حافظه او در معرض محرکهای کمتری قرار میگیرد. در نتیجه، نیازی به سختی کار نیست و کمتر فعال میشود. این موضوع میتواند منجر به تغییرات ساختاری شود و حتی باعث کوچک شدن مغز شود.
جداسازی به این معنی است که عملکرد حافظه شما هر چند وقت یکبار انجام میشود که از ظرفیت آن میکاهد. طبیعتاً این تأثیر منفی بر عملکرد آن دارد. وقتی زمان فرا رسیدن اطلاعات فرا میرسد، کاهش عملکرد حافظه به این معنی است که به خاطر سپردن موارد برای شما دشوارتر است.
اضطراب و افسردگی
اگر کاهش شنوایی به طور مؤثر درمان نشود، میتواند خطر ایجاد مشکلات روحی و روانی را افزایش دهد. بسیاری از افراد دریافتند که کاهش شنوایی مخفی بر سلامت روان آنها تأثیر منفی دارد، بهطوریکه تعداد قابل توجهی از افراد دچار افزایش اضطراب و افسردگی میشوند. مطالعات روی افسردگی نشان داده است که میتواند نحوه عملکرد مغز شما را تغییر دهد. هنگامی که افسردگی حافظه را تحت تأثیر قرار میدهد، به این معنی است که شما قادر نیستید اطلاعات مورد نیاز خود را حفظ و به خاطر بیاورید.
عدم داشتن تمرکز
هنگامی که دچار کمشنوایی هستید، باید خیلی سادهتر تمرکز کنید تا صداها را تشخیص دهید. به عنوان مثال، اگر با کسی مکالمه دارید، تمرکز شما در جهت رمزگشایی از صحبتهای شخص و تلاش برای درک مفاهیم گفتگوی شما با فرد مقابل است. این بدان معناست که در این لحظه مغز شما کمتر در حفظ اطلاعات متمرکز میشود. با توجه به افزایش تمرکز مورد نیاز برای دنبال کردن مکالمه، مغز اطلاعات را ذخیره نمیکند.
وقتی جزئیات مکالمه را امتحان میکنید و به خاطر میآورید، اطلاعات به راحتی موجود نیست و بنابراین نمیتوان آنها را به یاد آورد. ممکن است احساس کنید قادر به یادآوری آنچه شنیدهاید نیستید، اما در واقع مغز شما حتی به اندازه ذخیره اطلاعات ورودی نرسیده است که بخواهد آنها را دریافت کند. به همین دلیل، دادههای مورد نیاز برای عملکرد یادآوری را در مغز خود برای درک مؤثر کلمات نخواهید داشت. در حالی که مکانیسم هنوز در حال کار است، اطلاعاتی برای پردازش وجود ندارد.
از دست دادن حافظه
از دست دادن حافظه میتواند یکی از عوارض جانبی کم شنوایی باشد. علت این اتفاق این است که وقتی فردی دچار کم شنوایی میشود، مغز برای پردازش صداها و مکالمات بیشتر تلاش میکند و این فشار اضافی میتواند به مرور زمان به حافظه آسیب برساند. همچنین، کم شنوایی ممکن است باعث انزوای اجتماعی شود که خود میتواند به کاهش فعالیتهای ذهنی و در نتیجه افزایش خطر ابتلا به آلزایمر منجر شود. تحقیقات نشان دادهاند که کم شنوایی میتواند باعث کوچک شدن مغز نیز شود، زیرا بخشهایی از مغز که مسئول پردازش صدا هستند، کمتر فعال میشوند و به مرور زمان تحلیل میروند.
مشکلات معده و درد مزمن
عوارض جانبی از دست دادن شنوایی میتواند از نظر جسمی به همان اندازه که از نظر روانی ناتوانکننده است، منجر به انواع علائم جسمی ناخوشایند شود. ناراحتی معده، درد، اسهال و یبوست فقط موارد اندکی از استرس و اضطراب ناشی از کمبود شنوایی به عنوان یک بیماری که میتواند منجر به همه این علائم شود، گزارش شده است.
از دست دادن شنوایی میتواند تأثیرات گستردهای بر زندگی فرد داشته باشد. این عارضه نه تنها باعث مشکلات ارتباطی و اجتماعی میشود، بلکه میتواند به انزوای اجتماعی و افسردگی نیز منجر شود. یکی از عوارض جانبی کمتر شناخته شده از دست دادن شنوایی، افزایش خطر ابتلا به زوال عقل است. تحقیقات نشان دادهاند که کاهش شنوایی میتواند به کاهش تحریک مغزی منجر شود و این امر میتواند به مرور زمان به زوال عقل کمک کند. بنابراین، توجه به سلامت شنوایی و استفاده از وسایل کمک شنوایی میتواند نقش مهمی در حفظ کیفیت زندگی و سلامت ذهنی داشته باشد.