گوش شناگر چیست – بررسی علائم و روش های درمان
گوش شناگر یک بیماری است که در اثر تماس مکرر با آب، باعث ایجاد مشکلات در کانال گوش می‌شود. این بیماری معمولاً با علائمی همچون خارش، درد، ترشح مایع و کاهش شنوایی همراه است. در موارد شدیدتر، رشد غیرطبیعی استخوانی می‌تواند موجب انسداد کانال گوش شود. اگزوستوز، که به عنوان یکی از علل گوش شناگر شناخته می‌شود، موجب رشد استخوان‌های اضافی در داخل کانال گوش می‌شود که باعث بروز این مشکلات می‌گردد. درمان این بیماری معمولاً شامل داروهای ضدعفونت یا جراحی است.
فهرست عناوین
بیماری گوش شناگر چیست؟
در بیماری گوش شناگر یا به اصطلاح تخصصی اوتیت خارجی، وجود باکتری ها و ویروس ها در کانال گوش خارجی باعث به وجود آمدن التهاب و درد می‌شوند. منشاء اصلی این بیماری باقی ماندن آب درون گوش است که مکان مناسبی را برای رشد و تکثیر باکتری و ویروس ها در گوش فراهم می‌سازد. بیماری گوش شناگر معمولا مجرای شنوایی و بخش های خارجی گوش را درگیر می‌کند.
علاِئم و نشانه های بیماری گوش شناگر
اولین و شایع ترین نشانه ظاهر شدن این بیماری به وجود آمدن درد و التهاب در ناحیه گوش است. اگر این عفونت ها در همان مراحل اولیه درمان نشود و شروع به پخش شدن کند، می‌تواند مشکلات زیادی را برای بیماران به‌وجود بیاورد. پزشکان بر اساس نوع علائم، آن‌ها را به سه دسته خفیف، متوسط و پیشرفته طبقه بندی می کنند.
علائم و نشانه های خفیف گوش شناگر
رایج ترین علائم در مراحل ابتدایی بیماری گوش شناگر عبارتند از؛
- احساس خارش در مجرای گوش خارجی
- قرمزی و التهاب های کوچک در داخل گوش
- خروج مایعات بدون‌رنگ و بدون بو از گوش
- احساس دردهای خفیف که با فشرده شدن یا کشیدن لاله گوش یا برجستگی های کوچک گوش، میزان این دردها بیشتر می‌شود.
علائم و نشانه های متوسط گوش شناگر
وقتی این عفونت ها در مراحل اولیه درمان نشود و جلوی گسترش عفونت ها گرفته نشود، علائم شدیدتر می‌شود. در این مرحله همان علائم مرحله خفیف، ولی با شدت بیشتر بروز می‌دهد. شدت خارش، میزان درد و التهاب و خروج مایعات گوش بیشتر می‌شود و افت شنوایی به صورت واضحی بروز می‌دهد.
علائم و نشانه های پیشرفته گوش شناگر
در این مرحله عفونت ها به شدت افزایش یافته و کل فضای گوش خارجی را در بر گرفته است. در این صورت علائم به شدت نسبت به دو مرحله قبلی بیشتر شده و درد های غیر قابل تحملی برای بیمار به وجود آمده می‌آید و ممکن است علائم جدیدی ظاهر شود. برخی دیگر از این علائم شامل؛
- درد های بسیار زیادی که ممکن است به سر و گردن هم رسیده باشد.
- مجرای شنوایی گوش به طور کامل بسته می‌شود و شنوایی فرد دچار اختلالات شدیدی می‌گردد.
- قرمزی، تورم و التهاب ها در گوش بیرونی قابل مشاهده است.
- گره‌ها لنفاوی گردن دچار التهاب می‌شود.
- ممکن است تب های شدید یا خفیفی در واکنش به عفونت ها شکل گیرد.
درد، قرمزی، التهاب و تورم در مجرا و قسمت های خارجی گوش، از رایج ترین علائم بیماری گوش شناگر هستند که به تدریج اگر عفونت های گوش درمان نشود این علائم بیشتر و بیشتر می‌شوند.
عوامل شکل گیری بیماری گوش شناگر
عمده منشاء عفونت گوش خارجی (اوتیت خارجی) باکتریایی می‌باشد اما گاهی ممکن است قارچها و ویروس ها نیز در شکل گیری آن نقش دارند. مجرای گوش به طور کلی با مواد و ترکیباتی که در ساختار خود دارد از بروز عفونت در گوش جلوگیری می کند منتها عواملی مانند رطوبت و قرارگیری طولانی مدت در آب و خیس شدن مجرا، از مهم ترین علل شکل گیری این عفونت ها می‌باشد.
- قرار گرفتن در آب: محیط های مرطوب بسیار مکان مناسبی برای رشد و پرورش باکتری ها هستند و به سرعت تکثیر می‌یابند و باعث شکل گیری عفونت می‌شوند، بنابراین حضور طولانی مدت در آب به ویژه در استخر و جکوزی لایه محافظ مجرای گوش را از بین می‌برد.
- قرار دادن اجسام خارجی: با وارد کردن اجسام خارجی غیر استریل به گوش به صورت مستقیم عوامل بیماری زا را وارد گوش کرده و زمینه را برای به وجود آمدن عفونت فراهم می‌کنند.
- آسیب کانال گوش: عوامل خارجی (فیزیکی یا شیمیایی) که باعث خشکی یا خراشیدگی لایه پوشاننده مجرا شود، خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.
عوامل دیگری مانند گرما، آلرژن (مواد آلرژی‌زا)، آب آلوده، محرک های شیمیایی و سیستم ایمنی ضعیف هم می توانند از دیگر عوامل بیماری گوش شناگر باشد. با مراجعه به کلنیک شنوایی سنجی طنین سمعک از بهترین خدمات مربوط به بیماری های گوش و خرید سمعک برخوردار می‌شوید.
درمان عفونت بیماری گوش شناگر
با توجه به عوامل شکل گیری و میزان شدت بیماری گوش شناگر، اولین اقدامی که پزشکان به منظور درمان این بیماری انجام می‌دهند استفاده از دستگاه مکش یا ساکشن برای خارج کردن عفونت های ایجاد شده در مجرا گوش است. این عفونت ها می تواند شامل چرک ها وتوده های جرم باشد.
درمان گوش شناگر فقط به ساکشن محدود نمی‌گیردد و اگر شدت این عفونت ها زیاد باشد فرد باید از روش های درمان دارویی استفاده کند. درمرحله دوم پزشک می‌تواند برای درمان دارویی از قطره های مخصوصی استفاده کند. این قطره ها باید خاصیت های استروئیدی، آنتی باکتریال و آنتی بیوتیکی را دارا باشند تا به احیای مجدد لایه های مجرای گوش، کاهش التهاب و مبارزه با باکتری ها کمک کند. همچنین پزشکان برای سریع تر شدن فرایند خروج عفونت‌ها و باکتری ها از بدن از دارو های آنتی بیوتیک هم استفاده می‌کنند.
عوارض بیماری گوش شناگر
درمان بیماری گوش شناگر پروسه سخت و دشواری ندارد، اما اگر به سرعت درمان نشود ممکن است در دراز مدت عوارضی را به جای بگذارد. برخی از این علائم عبارتند از؛
- پخش شدن عفونت به سایر نقاط بدن: در مرحله آخر درمان، اگر بیمار انتی بیوتیک ها را در زمان معین خود و به درستی استفاده نکند و این عفونت ها را به طور کامل از بدن خارج نکند، می توانند در گذر زمان به سایر بخش ها نفوذ کنند و باعث شکل گیری بیماری های دیگر شوند.
- کم‌شنوایی موقت: در ابتدا ممکن است شنوایی فرد دچار مشکلاتی شود و صداها را مبهم بشنود که پس از پاکسازی این مشکلات تا حدود زیادی برطرف می‌شود.
- آسیب به استخوان و غضروف: افرادی که بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا پوکی استخوان دارند در برخی موارد نادر ممکن است دچار دردهایی در ناحیه غضروف گوش بیرونی و استخوان های تحتانی جمجمه شوند.
گوش شناگر، عفونت مهم گوش خارجی
کلستئاتوم یکی از مهم‌ترین انواع بیماری گوش است که می‌تواند تاثیرات جدی بر سلامت شنوایی داشته باشد. این بیماری در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود، می‌تواند به آسیب‌های جدی در گوش میانی منجر شود. توجه به علائم اولیه مانند کاهش شنوایی، درد گوش یا ترشح مایع می‌تواند در پیشگیری از عوارض بیشتر بسیار مؤثر باشد. درمان‌های دارویی و جراحی به موقع می‌تواند به بهبود وضعیت شنوایی و جلوگیری از عوارض طولانی‌مدت کمک کند. آگاهی از انواع بیماری گوش و مشاوره با متخصصین گوش و حلق و بینی، نقش حیاتی در حفظ سلامت شنوایی دارد.
