چند درصد کم شنوایی نیاز به سمعک دارد؟

حدود 30 تا 40 درصد از افرادی که کم‌شنوایی دارند، به سمعک نیاز پیدا می‌کنند، اما میزان نیاز بسته به شدت و نوع کم‌شنوایی متفاوت است. در صورتی که نمره تست ادیومتری بیمار، بین 25 تا 40 دسی بل باشد؛ به کم شنوایی خفیف دچار بوده و معمولا تجویز سمعک ضروری نیست اما گاهی اوقات برای بهبود شنوایی ممکن است، سمعک تجویز شود. در صورتی که نتیجه تست شنوایی بین 40 تا 70 دسی بل باشد، نیاز به سمعک بیشتر است؛ چراکه این افراد به کم شنوایی متوسط دچار شده اند. نهایتا، در صورتی که شنوایی بیش از 70 دسی بل باشد، استفاده از سمعک واجب است. 

کم شنوایی یک مشکل رایج است که به دلیل صدای بلند، افزایش سن، بیماری و تغییرات ژنتیکی ایجاد می‌شود. حدود 33% افراد مسن کم شنوایی دارند و با افزایش سن احتمال ابتلا به کم شنوایی، افزایش می‌یابد. افراد مبتلا به کم شنوایی ممکن است گفتگو با دوستان و خانواده برایشان سخت باشد. آنها همچنین ممکن است در درک توصیه‌های پزشک، پاسخ به هشدارها، و شنیدن زنگ‌ها و آلارم‌های درب مشکل داشته باشند. با ما همراه باشید تا به سؤال چند درصد کم شنوایی نیاز به سمعک دارد پاسخ بدهیم.

عمدتاً افراد در مقابل پذیرفتن مشکل کم شنوایی مقاومت می‌کنند. در صورتی که کم‌شنوایی نادیده گرفته شود یا به دنبال درمان آن نباشید، می‌تواند اثرات نامطلوب زیادی از خود به جای گذارد. به عنوان مثال کم شنوایی می تواند باعث مشکلات تحصیلی، شغلی شود. حتی امروزه ثابت شده که کم شنوایی سبب زوال عقل و آلزایمر می شود. اگر دچار مشکل شنوایی هستید، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید. سمعک، آموزش های ویژه، برخی داروها و جراحی از جمله درمان‌هایی هستند که می‌توانند کمک کننده باشند.

چه زمانی به سمعک نیاز داریم؟

• در درک آنچه مردم از طریق تلفن می‌گویند مشکل دارید.
• وقتی دو یا چند نفر در حال صحبت هستند، پیگیری مکالمات برایتان سخت است.
• اغلب از مردم می‌خواهید آنچه را که می‌گویند تکرار کنند.
• باید صدای تلویزیون را آنقدر زیاد کنید که دیگران شاکی می‌شوند.
• به دلیل نویز پس زمینه در درک گفتار مشکل دارید.
• فکر می‌کنید که دیگران در حال زمزمه کردن هستند.
• وقتی کودکان و افراد با صدای کمتر با شما صحبت می‌کنند نمی‌توانید بفهمید چه چیزی گفته می‌شود.

مواردی ذکر شده برخی از مهم ترین علائم و نشانه های کم شنوایی می‌باشد. در صورتی که با مواجه شدن با چنین علائمی در زودترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید، به راحتی آن را می‌توانید درمان کنید.

انواع کم شنوایی

کم شنوایی اشکال مختلفی دارد. کم شنوایی می‌تواند از فقدان خفیف شنوایی و شنیدن صداهای آرام تا از دست دادن کامل شنوایی متغیر باشد.

کاهش شنوایی ناگهانی

ناشنوایی ناگهانی که به عنوان کم شنوایی حسی عصبی ناگهانی نیز شناخته می‌شود، یک کاهش سریع شنوایی غیرقابل توضیح است. این مشکل ممکن است به یکباره یا در طی چند روز برای یک فرد اتفاق بیفتد. این مشکل باید به عنوان یک بیماری اورژانسی در نظر گرفته شود. اگر شما یا شخصی که می‌شناسید دچار کم شنوایی ناگهانی شد، بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید.

کاهش شنوایی مرتبط با سن

کم شنوایی مرتبط با افزایش سن که به آن پری‌کوزیس نیز گفته می‌شود، با افزایش سن به تدریج ظاهر می‌شود. به نظر می‌رسد این بیماری ژنتیکی است و ممکن است به دلیل تغییرات در گوش داخلی و عصب شنوایی که سیگنال‌ها را از گوش به مغز منتقل می‌کند، رخ دهد. پری‌کوزیس ممکن است تحمل صداهای بلند یا درک آنچه دیگران می‌گویند را برای فرد سخت کند.

کم شنوایی مرتبط با افزایش سن معمولا در هر دو گوش رخ می‌دهد و آنها را به یک اندازه تحت تاثیر قرار می‌دهد. از آنجایی که این فقدان تدریجی است، افراد مبتلا به پیری‌کوزیس ممکن است متوجه نشوند که بخشی از توانایی شنوایی خود را از دست داده‌اند.

وزوز گوش

وزوز گوش نیز در افراد مسن شایع است. این مشکل معمولاً به‌عنوان زنگ زدن در گوش توصیف می‌شود، اما می‌تواند مانند غرش، کلیک، خش‌خش یا وزوز نیز به نظر برسد. وزوز گوش مشکل دائمی نمی‌باشد و ممکن است در ساعاتی آن را احساس کنید و در باقی ساعات از این مشکل خبری نباشد. در یک یا هر دو گوش شنیده می‌شود و ممکن است بلند یا نرم باشد. گاهی اوقات وزوز گوش اولین علامت کاهش شنوایی در افراد مسن است. این مشکل می‌تواند با هر نوع کم شنوایی همراه باشد.

وزوز گوش یک علامت است نه یک بیماری. ممکن است یک تکه جرم گوش که مجرای گوش را مسدود کرده است باعث وزوز گوش شود. همچنین می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های دیگر مانند فشار خون بالا یا آلرژی باشد. وزوز گوش نیز می‌تواند به عنوان یک عارضه جانبی بعد از مصرف برخی داروها رخ دهد.

علل کم شنوایی

با افزایش سن، کم شنوایی از شایع ترین مشکل و اختلالی است که گریبان گیر افراد می‌شود اما در برخی موارد ممکن است کم شنوایی در سنین پایین تر نیز نمایان شود.

• صدای بلند

  صدای بلند یکی از شایع‌ترین علل کم شنوایی است. سر و صدای ماشین‌های چمن زنی، یا کار در کارخانه‌های با آلودگی صوتی زیاد یا شنیدن موسیقی بلند می‌تواند به گوش داخلی آسیب برساند و منجر به کاهش شنوایی دائمی شود. صدای بلند نیز به وزوز گوش کمک می‌کند. می‌توانید با کم کردن صدای دستگاه‌هایتان، دور شدن از صدای بلند، یا استفاده از گوش‌گیر یا سایر محافظ‌های گوش، از اکثر افت شنوایی مرتبط با سر و صدا جلوگیری کنید.

• جرم گوش

  جرم گوش یا تجمع مایع نیز می‌تواند با مسدود کردن صداهایی که از پرده گوش به گوش داخلی منتقل می‌شود، باعث کاهش شنوایی شود. اگر انسداد موم مشکل ساز باشد، پزشک ممکن است درمان‌های خفیفی را برای نرم کردن جرم گوش پیشنهاد دهد.

• پارگی پرده گوش

  پارگی پرده گوش نیز می تواند باعث کاهش شنوایی شود. پرده گوش ممکن است در اثر عفونت، فشار، یا قرار دادن اشیاء در گوش، از جمله گوش پاک کن‌های پنبه‌ای، آسیب ببیند. اگر گوش درد دارید یا مایعات از گوش‌تان خارج می‌شود حتما به پزشک مراجعه کنید.

• تغییرات ژنتیکی

  تغییرات ژنتیکی نیز می‌تواند باعث کاهش شنوایی شود. همه اشکال ارثی کم شنوایی در بدو تولد مشهود نیستند. برخی از اشکال می‌توانند بعداً در زندگی خود را نشان دهند. برای مثال، اتواسکلروز که تصور می‌شود یک بیماری ارثی است، شامل رشد غیرطبیعی استخوان است که از عملکرد صحیح ساختارهای داخل گوش جلوگیری می‌کند.

از دست دادن شنوایی همچنین می‌تواند ناشی از مصرف برخی داروها باشد که گاهی اوقات به طور دائمی به گوش داخلی آسیب می‌رسانند. این داروها ممکن است برای درمان عفونت‌های جدی، سرطان یا بیماری قلبی استفاده شوند. آنها همچنین شامل برخی از آنتی بیوتیک‌ها و حتی آسپرین در برخی دوزها هستند. اگر هنگام مصرف دارو متوجه مشکلی شدید، با پزشک خود مشورت کنید.

بیماری‌های رایج در افراد مسن، مانند دیابت یا فشار خون بالا می‌توانند سبب کاهش شنوایی شود. عفونت گوش ناشی از ویروس‌ها و باکتری‌ها، بیماری قلبی، سکته مغزی، آسیب مغزی یا تومور نیز ممکن است بر شنوایی شما تأثیر بگذارد.

اثرات کاهش شنوایی بر سلامتی

کاهش شنوایی می‌تواند بر سلامت شناختی تأثیر بگذارد. مطالعات نشان داده است که افراد مسن با کم شنوایی در مقایسه با دیگر افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل هستند.

توانایی‌های شناختی (از جمله حافظه و تمرکز) در افراد مسن با کم شنوایی از افراد مسن با شنوایی طبیعی سریع‌تر کاهش می‌یابد. تجزیه و تحلیل اخیر از چندین مطالعه نشان داد افرادی که از وسایل ترمیم شنوایی (مانند سمعک و کاشت حلزون) استفاده می‌کنند، در مقایسه با افرادی که کم شنوایی اصلاح‌نشده دارند، کمتر در معرض خطر زوال شناختی بلندمدت قرار دارند.

افراد مسنی که نمی توانند خوب بشنوند ممکن است افسرده شوند یا از دیگران دور شوند زیرا از درک نکردن آنچه گفته می‌شود احساس ناامیدی یا خجالت می‌کنند. گاهی اوقات به اشتباه تصور می‌شود که افراد مسن گیج هستند و پاسخی ارائه نمی‌کنند و همکاری نمی‌کنند در صورتی آنها مبتلا به کم شنوایی هستند. این شرایط می‌تواند منجر به انزوای اجتماعی و تنهایی شود.

کاهش شنوایی، حتی در مقادیر کم، با افزایش خطر سقوط مرتبط است. همچنین می‌تواند بر ایمنی عمومی و همچنین شخصی تأثیر بگذارد، مانند توانایی رانندگی ایمن، زمانی که صداهای هشدار به سختی شنیده می‌شوند.

چگونه با کم شنوایی کنار بیاییم؟

اگر درگیر اختلالات کم شنوایی شده‌اید، رعایت برخی نکات می‌تواند تأثیر به‌سزایی بر کاهش اثرات جانبی این بیماری داشته باشد. 

• به خانواده و دوستان خود اطلاع دهید که مشکل شنوایی دارید.
• از مردم بخواهید بلندتر و واضح‌تر صحبت کنند و از آنها بخواهید حرف هایشان را تکرار کنند.
• به آنچه گفته می‌شود و به حالات یا حرکات صورت توجه کنید.
• اگر متوجه نشدید که چه گفته شد، به شخص صحبت کننده اطلاع دهید.
• یک مکان خوب برای گوش دادن پیدا کنید و به دنبال مکان‌های ساکت تری برای صحبت باشید.
  اگر فکر می‌کنید مشکل شنوایی دارید مهمترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به دنبال مشاوره حرفه‌ای باشید. پزشک خانواده شما ممکن است بتواند مشکل شنوایی شما را تشخیص داده و درمان کند. یا ممکن است پزشک، شما را به متخصصان دیگری ارجاع دهد، مانند یک متخصص گوش و حلق و بینی (پزشک گوش، حلق و بینی) یا یک متخصص شنوایی شناس (متخصص سلامت که می‌تواند کاهش شنوایی را شناسایی و اندازه گیری کند).

دستگاه‌هایی برای کمک به کاهش شنوایی

انواع بسیاری از وسایل کمکی برای کمک به افراد مبتلا به کم شنوایی در دسترس هستند. این دستگاه‌ها می‌توانند صداها را تقویت کنند، هشدارها را ارائه دهند و به شما در برقراری ارتباط با دیگران کمک کنند. به عنوان مثال، سیستم‌های هشدار با زنگ در، آشکارسازهای دود و ساعت‌های زنگ دار برای ارسال سیگنال‌های بصری یا ارتعاش کار می‌کنند. دستگاه‌هایی که از صفحه‌کلید، صفحه‌نمایش لمسی یا فناوری تبدیل متن به گفتار استفاده می‌کنند، می‌توانند به شما در دادن و دریافت اطلاعات مؤثرتر کمک کنند.

سمعک ها وسایل کمکی الکترونیکی با باتری هستند که برخی صداها را بلندتر می‌کنند. دو راه اصلی برای دریافت سمعک وجود دارد: دریافت سمعک با نسخه یا بدون نسخه.

شنوایی شناس یا متخصص سمعک می‌تواند برای افرادی که کم شنوایی قابل توجه یا پیچیده دارند سمعک تجویز کند. سمعک‌های تجویزی نیاز به معاینه پزشکی دارند و سپس متخصص مراقبت‌های بهداشتی دستگاه را نصب و تنظیم می‌کند.

خرید سمعک اخیراً بدون نسخه نیز در دسترس قرار گرفته است. سمعک‌های بدون نسخه که در فروشگاه‌های آنلاین به فروش می‌رسند، ممکن است به افراد مبتلا به کم شنوایی خفیف تا متوسط کمک کنند.

کاشت حلزون نوعی دستگاه کمکی متفاوت است که می‌تواند به افرادی که عمیقاً ناشنوا یا کم شنوا هستند کمک کند. در حالی که سمعک صدا را بلندتر می‌کند تا گوش‌های آسیب دیده بتوانند آن را بشنوند، کاشت حلزون سیگنال‌های الکتریکی ایجاد می‌کند که مغز آن را به عنوان صدا تشخیص می‌دهد. کاشت حلزون نیاز به قرار دادن جراحی و شنوایی درمانی دارد.

سخن نهایی درمورد زمان نیاز به سمعک

کم‌شنوایی می‌تواند در اثر علل گوناگونی خود را ظاهر کند اما می‌توان از کهولت سن به عنوان اصلی ترین دلیل کم شنوایی یاد کرد. اگر کم شنوایی در مراحل اولیه تشخیص و مراحل درمان آن آغاز شود، نمی‌تواند مشکل اساسی و مهمی باشد. استفاده از سمعک یکی از روش هایی است که می‌توان با اختلالات کم شنوایی مقابله کرد. امروزه سمعک ها در مدل با نسخه و بدون نسخه یافت می‌شود. به منظور خرید سمعک یا تعمیر انواع سمعک می‌توانید با کلینیک شنوایی سنجی طنین سمعک تماس حاصل فرمایید