تست OAE چیست – بررسی کاربرد و مزایای تست شنوایی سنجی OAE

تست‌های OAE به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: OAE ساکت و OAE تحریک‌پذیر. OAE ساکت با صداهای ملایم به ارزیابی عملکرد گوش می‌پردازد و در تشخیص مشکلات شنوایی به ویژه در نوزادان بسیار مؤثر است. در مقابل، OAE تحریک‌پذیر با ارائه صداهای قوی‌تر پاسخ‌های گوش را به محرک‌های صوتی مورد بررسی قرار می‌دهد. این تست‌ها می‌توانند در شناسایی زودهنگام اختلالات شنوایی کمک کنند و اطلاعات دقیقی درباره وضعیت سلول‌های مویی در حلزون گوش ارائه دهند. با توجه به غیرتهاجمی بودن این روش‌ها، آن‌ها به سرعت و راحتی در کلینیک‌ها و مراکز پزشکی انجام می‌شوند، و به پزشکان امکان می‌دهند تا به‌سرعت تصمیمات لازم را اتخاذ کنند.

تست انتشار صوتی خود به خودی

تست انتشار صوتی خود به خودی (Spontaneous Acoustic Emissions) یک روش غیرتهاجمی برای ارزیابی عملکرد گوش داخلی است که به بررسی وضعیت شنوایی و عملکرد سلول‌های مویی در حلزون گوش می‌پردازد. در این تست، از یک میکروفن حساس برای ثبت صداهایی که به طور طبیعی توسط گوش تولید می‌شوند؛ استفاده می‌شود. این صداها می‌توانند نشانه‌ای از سلامت سیستم شنوایی باشند و به پزشکان کمک می‌کنند تا به شناسایی اختلالات شنوایی و بیماری‌های گوش بپردازند. جالب است بدانید؛ این صداها در گوش 40 تا 50 درصد از افرادی که شنوایی طبیعی دارند؛ تولید می شود.

تست انتشار صوتی خود به خودی معمولاً برای نوزادان و کودکان در سنین پایین که قادر به بیان مشکلات شنوایی نیستند، همچنین برای بزرگسالان با مشکلات شنوایی مشخص و کسانی که به دنبال ارزیابی دقیق‌تری از عملکرد شنوایی خود هستند، مناسب است. هدف اصلی این تست، شناسایی زودهنگام مشکلات شنوایی و ارزیابی عملکرد گوش داخلی به منظور ارائه درمان‌های به موقع و موثر است.

تست انتشار صوتی گذرا

تست انتشار صوتی گذرا (Transient Otoacoustic Emissions) یک روش تشخیصی است که به ارزیابی عملکرد گوش داخلی و به‌ویژه سلول‌های مویی در حلزون گوش کمک می‌کند. در این تست، صداهای کوتاه و بلندی به گوش فرستاده می‌شود و سپس با استفاده از میکروفن‌های حساس، صداهایی که به‌طور طبیعی توسط گوش تولید می‌شوند، ثبت می‌شود. این صداها می‌توانند نشان‌دهنده سلامت و عملکرد صحیح سیستم شنوایی باشند. تست انتشار صوتی گذرا به‌ویژه برای نوزادان، کودکان و بزرگسالانی که مشکوک به مشکلات شنوایی هستند، مناسب است. هدف اصلی این تست، شناسایی زودهنگام اختلالات شنوایی و ارائه اطلاعات دقیق‌تر در مورد وضعیت شنوایی فرد است تا بتوان اقدامات لازم برای درمان و مدیریت مشکلات شنوایی را به‌موقع انجام داد.

تست DPOAE

تست انتشار صوتی محصول تحریف (Distortion Product Otoacoustic Emissions) یک روش پیشرفته برای ارزیابی عملکرد گوش داخلی و تشخیص اختلالات شنوایی است. در این تست، دو فرکانس صوتی متفاوت به گوش ارسال می‌شود که باعث ایجاد صداهای تحریف‌شده‌ای می‌شود که به‌طور طبیعی توسط سلول‌های مویی در حلزون گوش تولید می‌شوند. این صداها سپس با میکروفن‌های حساس ثبت می‌شوند. هدف اصلی این تست، ارزیابی سلامت شنوایی و عملکرد گوش داخلی است و به‌ویژه در شناسایی مشکلات شنوایی در نوزادان و کودکان کاربرد دارد. این تست برای بزرگسالان نیز مناسب است و به پزشکان کمک می‌کند تا وضعیت شنوایی را به‌دقت بررسی کرده و درمان‌های لازم را تعیین کنند. با استفاده از این تست، می‌توان اختلالات شنوایی را به‌صورت زودهنگام شناسایی و مدیریت کرد.

تست انتشار صوتی فرکانس پایدار

تست انتشار صوتی فرکانس پایدار (Sustained-Frequency Otoacoustic Emissions) یک روش برای ارزیابی عملکرد گوش داخلی است که به‌ویژه به شناسایی و تحلیل توانایی گوش در تولید صداهای پایدار می‌پردازد. در این تست، یک فرکانس خاص به گوش ارسال می‌شود و سپس صداهایی که به‌طور طبیعی توسط سلول‌های مویی در حلزون گوش تولید می‌شوند، ثبت می‌شود. این تست به بررسی کیفیت شنوایی و عملکرد دقیق گوش کمک می‌کند و معمولاً برای نوزادان و کودکان که نمی‌توانند مشکلات شنوایی خود را بیان کنند، بسیار مناسب است. همچنین، این تست می‌تواند برای بزرگسالان نیز استفاده شود تا مشکلات شنوایی را شناسایی کرده و به تشخیص و درمان به‌موقع کمک کند. هدف اصلی این تست، ارائه اطلاعات دقیق درباره عملکرد گوش و شناسایی زودهنگام اختلالات شنوایی است.

نتیجه تست OAE

نتیجه تست OAE (Otoacoustic Emissions) به شکل امواج صوتی ثبت‌شده در گوش داخلی، نشان داده می‌شود. این امواج معمولاً توسط میکروفون‌های خاصی درون گوش اندازه‌گیری می‌شوند. اگر OAE‌ها وجود داشته باشند، به این معنی است که سلول‌های مویی گوش داخلی، به درستی کار می‌کنند و احتمالاً شنوایی فرد طبیعی است. در صورت عدم وجود OAE، ممکن است نشان‌دهنده اختلال در شنوایی باشد. 

آیا نتیجه تست OAE دقیق است؟

تست OAE به تنهایی نمی‌تواند به صورت قطعی کم شنوایی را تشخیص دهد. این تست معمولاً به عنوان بخشی از یک ارزیابی جامع شنوایی استفاده می‌شود و ممکن است با سایر تست‌ها مانند آزمون شنوایی بی‌سروصدا (Audiometry) ترکیب شود تا تشخیص دقیق‌تری انجام گیرد. بنابراین، اگرچه OAE می‌تواند نشان‌دهنده وجود یا عدم وجود کم شنوایی باشد، برای تشخیص نهایی به تست‌های بیشتر نیاز است.