تأخیر در گفتار و زبان در کودکان – تشخیص زودهنگام
صفحه اصلی » اختلال یادگیری » تأخیر در گفتار و زبان در کودکان – تشخیص زودهنگام
یکی از هر پنج کودک کندتر از همسالان خود در زمینه گفتار و زبان رشد می کند. گاهی اوقات کودکان تا زمان ورود به مهدکودک این تأخیر را جبران می کنند. با این حال، تأخیر در گفتار همچنین می تواند نشانه ای از یک مشکل اساسی باشد که نیاز به مداخله تخصصی دارد. کمک گرفتن از متخصص شنوایی در اسرع وقت، تأثیر بسزایی در بهبود مهارت های فرزند شما و حمایت از توانایی او برای موفقیت دارد.
درک تأخیر در گفتار و زبان
تأخیر در گفتار معمولاً به عنوان تأخیر گفتار و زبان نامیده می شود زیرا این دو با هم مرتبط هستند. با این حال، آنها مهارت های متفاوتی را نشان می دهند و ممکن است کودک در یکی یا هر دو مهارت تأخیر داشته باشد:
- گفتار: به توانایی صحبت کردن و بیان صحیح صداها و کلمات اشاره دارد. کودکان مبتلا به تأخیر گفتار ممکن است از کلمات استفاده کنند، اما شما در درک آنها مشکل داشته باشید. همچنین ممکن است به دلیل مشکل در شکل دادن کلمات، برای صحبت کردن تقلا کنند.
- زبان: زبان شامل ارتباط و درک است. به توانایی کودک برای انتقال اطلاعاتی که دیگران متوجه می شوند، اشاره دارد. کودکان مبتلا به تأخیر زبان ممکن است واضح صحبت کنند اما فقط از چند کلمه استفاده کنند. آنها همچنین ممکن است در درک حرف دیگران مشکل داشته باشند.
نقاط عطف گفتار و زبان
کودکان زمانی دچار تأخیر گفتار و زبان می شوند که از نقاط عطف رشدی خود عقب باشند. فرزند شما ممکن است دچار تأخیر گفتار و زبان باشد اگر:
- تا 12 ماهگی نتواند از حرکات دست برای برقراری ارتباط استفاده کند.
- تا 18 ماهگی ترجیح دهد به جای صدا درآوردن از حرکات بدنی استفاده کند.
- تا 18 ماهگی در تقلید صدا مشکل داشته باشد.
- تا 18 ماهگی نتواند درخواست های ساده کلامی را درک کند.
- تا دو سالگی فقط بتواند گفتار یا اعمال را تقلید کند و به طور خودجوش کلمات یا عبارات تولید نکند.
- تا دو سالگی نتواند برای برقراری ارتباط نیازهای خود را بیان کند.
- تا دو سالگی نتواند دستورالعمل های ساده را دنبال کند.
- تا دو سالگی صدای غیرمعمولی داشته باشد (مانند خشن یا بینی).
والدین و مراقبان باید بتوانند نیمی از حرف های کودک خود را در دو سالگی و حداقل 75 درصد از کلمات او را تا سه سالگی درک کنند. تقریباً همه باید بتوانند حرف های یک کودک را تا زمانی که چهار ساله می شود، درک کنند.
دلایل اصلی تأخیر در گفتار و زبان
برخی از کودکانی که دچار تأخیر گفتار و زبان هستند، یک مشکل زمینهای رشدی یا جسمی دارند که باعث ایجاد تأخیر میشود. در برخی دیگر، نمی توانیم دلیل خاصی را شناسایی کنیم.
چهار مورد از شایع ترین علل تأخیر در گفتار و زبان عبارتند از:
- مشکلات دهانی-حرکتی: تأخیر در گفتار اغلب زمانی رخ می دهد که مشکلی در ناحیه مغز مسئول کنترل عضلات مرتبط با گفتار وجود داشته باشد. در نتیجه، کودکان ممکن است به دلیل اینکه نمی توانند حرکت لب، زبان و فک خود را هماهنگ کنند، در تولید صدا مشکل داشته باشند.
- آپراکسی: زمانی که مغز با ماهیچههای صورت ارتباط برقرار نمیکند، وضعیتی به نام آپراکسی رخ می دهد که در آن کودکان نمی توانند ماهیچه های مورد نیاز برای گفتار را حرکت دهند. اختلال دهانی-حرکتی دیگری به نام دیزآرتری زمانی رخ می دهد که ماهیچه های کنترل کننده صورت، لب ها و زبان برای کارکردن به درستی خیلی ضعیف هستند.
- اوتیسم: تأخیر در گفتار اغلب کودکان مبتلا به اوتیسم را تحت تاثیر قرار می دهد. یک مطالعه نشان داد که نیمی از کودکان 3 تا 4 ساله که مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شده اند، نمی توانند در سطحی متناسب با سن خود صحبت کنند. اختلال طیف اوتیسم همچنین به روش های دیگری بر رشد زبان تأثیر می گذارد.
اوتیسم همچنین باعث مشکل رایج دیگری در تأخیر گفتار و زبان می شود از جمله کودکان اوتیسمی ممکن است به دلیل تکرار مداوم کلمات مشابه، که معمولاً عبارتی از یک برنامه تلویزیونی، بازی ویدیویی یا فیلم است، توسط دیگران درک نشوند.
مشکلات شنوایی یا اختلال پردازش شنوایی
مشکل در شنیدن به طور قابل توجهی بر توانایی کودک شما برای صحبت کردن، استفاده از زبان و درک حرف دیگران تأثیر می گذارد. برخی از کودکان دچار مشکل شنوایی به نام اختلال پردازش شنوایی هستند که مانع از درک آنچه می شنوند، می شود.
ناتوانی ذهنی
کودکان مبتلا به ناتوانی ذهنی اغلب با تأخیرهای گسترده رشدی روبرو هستند که بر گفتار و زبان آنها و همچنین رشد یادگیری، اجتماعی، عاطفی و جسمی آنها تأثیر می گذارد.
این کودکان ممکن است در تولید یا تلفظ کلماتی که دیگران متوجه می شوند، مشکل داشته باشند. آنها همچنین ممکن است در کنار هم قرار دادن جملات یا درک زبان با مشکل روبهرو شوند.
مهمترین نکته ای که در مورد تأخیر گفتار و زبان باید به خاطر بسپارید این است که تشخیص و درمان زودهنگام تأثیر بهسزایی دارد. با مداخله فشرده، می توانیم بر چالش های گفتاری منحصر به فرد هر کودک تمرکز کنیم و به بهبود آنها کمک کنیم.