وظایف والدین کودکان دچار اختلال یادگیری چیست؟
آیا فرزندی در خانه دارید که به طور قابل توجهی کند یا بی‌قرار است؟ آیا باید در حالی که همکلاسی‌هایش به طور مستقل در حال آماده کردن تکالیفشان هستند، شما تکالیف فرزندتان را با او انجام دهید؟ آیا در طول آزمایش، کار مستقل یا موقعیت‌های استرس زا دیگر کودک شما شکست می‌خورد؟ آیا هنگام خواندن صداها گیج می‌شود یا به طور قابل توجهی کند می‌خواند؟ این احتمال وجود دارد که فرزند شما از یک اختلال یادگیری یا رفتاری رنج می‌برد. وظایف والدین کودکان دچار اختلال یادگیری در این مواقع چیست. چگونه می‌توانیم به او کمک کنیم؟
تشخیص ناتوانی یادگیری یا اختلال یادگیری
هدف اکثر والدین امروزه روشن است. کمک به فرزند برای داشتن دیپلم دبیرستان و حتی بهتر از آن، رفتن به دانشگاه از خواسته‌های اکثر والدین است. در راه رسیدن به این هدف، هر ناهنجاری به عنوان یک مانع جدی تلقی می‌شود که شانس کودک را کاهش می‌دهد و جاه طلبی‌های والدین را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما اگر به موقع درمان را شروع کنید، ممکن است مشکلی ایجاد نشود. اگر کودک شما مبتلا به اختلال یادگیری باشد، معمولاً در پایان کلاس اول، زمانی که کودک باید بتواند روان بخواند، این مشکل کشف خواهد شد. در غیر این صورت، تشخیص از طریق مشاوره آموزشی-روانی ضروری است. مرحله تشخیص اختلال یادگیری شروعی است که پس از آن به معنای واقعی کلمه کار همه شروع می‌شود و والدین و مدرسه باید پس از تشخیص به کودک کمک کنند.
سپس والدین باید توصیه‌ها و دستورالعمل‌های عملی در مورد نحوه کار کردن با کودک دارای اختلال یادگیری را در مراکز مشاوره و مراکز اختلال یادگیری بیاموزند و با سایر والدین کودکان دارای اختلال یادگیری ملاقات کنند. کلید کار با یک کودک دارای اختلال یادگیری صبر است. بسته به درجه اختلال، انتخاب رویکرد مناسب برای کار کودک ضروری است. کودک ممکن است برای درمان به مرکز مشاوره برود یا درمانگر در مدرسه با کودک ملاقات کند. این موضوع بسته به میزان اختلالی که کودک درگیر آن است، متفاوت است.
کودک دارای اختلال یادگیری احمق نیست.
اولین مشکلات در رابطه با کودک مبتلا به اختلال یادگیری همین موضوع است. زیرا ممکن است کودک در سیستم آموزشی، با این سوءتفاهم روبه رو شود که احمق است. معمولا کودکان دارای اختلال یادگیری احمق یا عجیب و غریب به حساب می‌آیند و باید در مدارس خاص تحصیل کنند. همچنین این برچسب احمق بودن حتی ممکن است از نزدیکان کودک نیز دریاف شود. اما لازم است همه بدانند که کودک دارای اختلال یادگیری احمق نیست و این کودکان حساس هستند و هرگونه ارزیابی از این نوع آنها را به شدت آزار می‌دهد.
درست است که محیط مدرسه در کودک دارای اختلال یادگیری اثرگذار است. اما مهم‌ترین مسأله در مورد کودک دارای اختلال، رفتار خانواده و والدین با کودک است. والدین باید برای این واقعیت آماده شوند که کار کردن با کودک دارای اختلال یادگیری آسان نیست، بلکه یک فعالیت طاقت فرساست.
کودکان دارای اختلال یادگیری با تمرکز مشکل دارند و واقعاً این موضوع در هنگام فعالیت در مدرسه خود را نشان می‌دهد و باعث می‌شود کودک تمایلی به مدرسه رفتن نداشته باشد. اما حل مشکل کودک تنها به محیط مدرسه منتهی نمی‌شود و فقط نام بردن مشکل و اعتماد به اینکه بقیه چیزا خودشان حل خواهند شد، کافی نیست. متأسفانه خیلی اوقات اتفاق می‌افتد که والدین به جای کار مداوم و منظم، کودک را به حال خود تنها می‌گذارند.
بزرگترین خطر در این مواقع این است که کودکان نسبت به مدرسه و آموزش بیزاری پیدا می‌کنند. اگر در کودکی اختلال یادگیری تشخیص داده شود، به این معنا نیست که وی نمی‌تواند از آموزش‌ها در مدرسه بهره مند شود.
انواع اختلالات یادگیری در کودکان
اختلالات یادگیری خاص (SLD) و اختلال عملکرد مغزی خفیف (LMD) شایع‌ترین اختلالات در کودکان در سن مدرسه هستند. متخصصان هر دو اختلال را تقریباً در هر دانش‌آموز دوازدهم تا پانزدهم ابتدایی تشخیص داده‌اند و گاهی اوقات این اختلال‌ها با هم رخ می‌دهد.
ناتوانی یادگیری به این معناست که کودک در یک موضوع خاص یا گروهی از موضوعات مشکل دارد. کلمه «خاص» بیان می کند که دلیل عدم پیشرفت وی کند ذهنی نیست و ممکن است یک کودک با استعداد متوسط یا حتی بالاتر از حد متوسط نیز به ناتوانی یادگیری دچار شود.
بیشتر بخوانید،
این اختلال عمدتاً بر یادگیری تأثیر می گذارد و انواع زیر را شامل می شود:
1. DYSLEXIA: شایع‌ترین اختلال یادگیری است که به توانایی یادگیری خواندن مربوط است. در این اختلال توانایی‌های شناختی اساسی در تشخیص و مرتب کردن حروف، کنار هم قرار دادن آنها و نحوه تلفظ آنها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
2. DYSGRAPHIA: یک اختلال نوشتاری است که بر تنظیم نحوه نوشتن جملات و حروف تأثیر می‌گذارد.
3. DYSORTOGRAPHY : به مدیریت ضعیف املا مربوط است و اختلال در توانایی تسلط بر قواعد دستوری هنگام نوشتن و مشکلات مرتبط با حروف را شامل می‌شود.
4. DYSCALCULIA: مشکل در ریاضیات، ناتوانی در درک ماهیت نمادین یک عدد را شامل می‌شود. برای مثال، یک دیسکالکولیک نمی‌تواند یک عدد به صورت شفاهی داده شده را نشان دهد و یا یک سری اعداد را فهرست کند.
5. DYSPRAXIA: اختلال هماهنگی حرکتی یا دیسپراکسیا به یادگیری غذا خوردن با قاشق، صحبت کردن واضح و قابل فهم، بستن دکمه‌ها، دوچرخه سواری و نوشتن مربوط است.
توصیه‌هایی برای والدین کودک مبتلا به اختلال یادگیری
- از تشخیص زودهنگام مشکل فرزندتان اطمینان حاصل کنید.
- به توصیه‌های دیگران مانند “به مرور زمان رشد خواهد کرد” یا اینکه “کاری نمی‌توانید در مورد این اختلال انجام دهید” گوش ندهید. در اکثریت قریب به اتفاق موارد، می‌توان کاری برای درمان اختلال یادگیری انجام داد. بنابراین همیشه زمان برای کم آوردن و رها کردن کودکتان دارید.
- مقابله با دیسفوریا عمدتاً به شما بستگی دارد.
- ناراحتی‌تان را نادیده نگیرید، اما به کودک فشار نیاورید و سعی کنید خواسته‌های معقولانه داشته باشید.
- هر روز کارهایی را انجام دهید که هم شما را خوشحال می‌کند و هم برای کودک مفید است.
- از کودک به خاطر چیزهایی که در آن مهارت دارد قدردانی کنید، حتی اگر آن چیز کوچک باشد. باید یک سیستم پاداش برای کودک ایجاد کنید که انگیزه بگیرد و ارزش تلاش کردن را برای وی داشته باشد.
- کودک را دقیقا به خاطر کاری که انجام داده تنبیه کنید و کلمات را سنجیده انتخاب کنید.
آنچه والدین را در رابطه با اختلال یادگیری آزار می‌دهد عبارتند از:
- همکاری با مدرسه: اگر همکاری با مدرسه ناکافی باشد، این موقعیت برای والدین معمولا استرس زاست. یکی از گزارش‌هایی که والدین در این رابطه داده‌اند، تحقیر کودک‌شان در مدرسه و توسط معلم بوده است.
- همکاری با مشاوران: پدیده‌ای که اغلب مورد انتقاد مراکز مشاوره قرار می‌گیرد، ناکافی بودن توانایی برخی از مشاوران در اطلاع رسانی به والدین در مورد نحوه کار با کودک است.
- نارساخوانی: نارساخوانی برای والدین آزار دهنده است زیرا والدین ساعت‌های زیادی را با کودک خود کار می‌کنند و معمولا نتایجی که بدست می‌آورند با مدت زمانی که به آموزش اختصاص داده‌اند مطابقت ندارد.
- پیش داوری: پیش داوری اغلب توسط پدران و یا مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها انجام می‌شود که برای والدین بسیار آزار دهنده است. جملاتی مثل “تو به کی رفتی و این مشکل در خانواده ما هرگز رخ نداده بود.” هر مادری را آزار می‌دهد.
- احساس گناه: برخی از اختلالات یادگیری ارثی هستند و معمولا والدین خود را به خاطر انتقال این اختلال به فرزندانشان سرزنش می‌کنند.
بیشتر بخوانید،
چگونه با کودک مبتلا به اختلال یادگیری کار کنیم؟
1. کار منظم با کودک: یک شکل یادگیری جذاب برای کودک انتخاب کنید (مثلاً خواندن کتاب ادبیات اجباری را با خواندن یک کتاب مورد علاقه کودک جایگزین کنید)
2. عزت نفس کودک را پرورش دهید: از سبک یادگیری کودک حمایت کنید (اگر کودک هنگام یادگیری با صدای بلند خواندن راحت‌تر است، با صدای بلند بخوانید!)
از آینده کودک مبتلا به اختلال یادگیری نترسید
کودکان مبتلا به اختلال یادگیری که از حمایت اجتماعی کافی برخوردار باشند، معمولاً زمینه‌ای را پیدا می‌کنند که بتوانند در آن بهترین عملکرد را داشته باشند و از آنچه در آن مهارت ندارند اجتناب می‌کنند. یک فرد نارساخوان می‌تواند یک پزشک باشد، در حالی که یک نارساخوان دیگر می‌تواند یک مهندس خوب باشد. کسانی که در ریاضیات، علوم طبیعی یا فناوری مشکل دارند، می‌توانند در زمینه‌های علوم انسانی و اجتماعی – به عنوان مثال به عنوان روانشناس – استخدام شوند.
نقاط قوت نارساخوان‌ها خلاقیت، تفکر منطقی، استعداد در زمینه‌های مهندسی، برنامه‌های کامپیوتری، مدل سازی و طراحی است. قدرت استنباط، احساس ادبیات و هنر در این افراد بسیار بالاست. افراد دارای نارساخوانی که بسیار معروف هستند عبارتند از:
لئوناردو داوینچی (دانشمند)، آلبرت انیشتین (فیزیکدان)، وینستون چرچیل (سیاستمدار)، هانس سی.چ. اندرسن (نویسنده)، تام کروز (بازیگر)، استیون اسپیلبرگ (کارگردان)، بیل گیتس (کارآفرین).
سخن آخر
اگر کودک شما در یادگیری مشکل دارد، تشخیص به موقع اختلال یادگیری در وی اهمیت زیادی دارد. با نکاتی که گفته شد می‌توانید به کودکانتان کمک کنید تا اعتماد به نفس خود را بازیابند و در مدرسه و زندگی موفق شوند. مواردی که ذکر شد از وظایف والدین کودکان دچار اختلال یادگیری هستند و برای درمان اختلال یادگیری در کودکان ضروری‌اند. برای درمان اختلال یادگیری کودکتان و درمان اختلال یادگیری ریاضی یا هر نوع اختلال دیگر کافیست با مشاوران ما تماس بگیرید.
