گوش میانی چیست – بررسی بیماری ها و عفونت های گوش میانی به همراه راهکار درمان
گوش میانی، بخشی از دستگاه شنوایی است که صداها را از گوش خارجی دریافت و به گوش داخلی منتقل میکند. این بخش حاوی استخوانچههای کوچکی است که در انتقال و تقویت امواج صوتی نقش دارند. بیماریهای مرتبط با گوش میانی مانند اوتیت مدیا، اختلال شیپور استاش و کلستاتوم میتوانند باعث درد، التهاب و کاهش شنوایی شوند. علائمی نظیر درد گوش، تب، و کاهش توانایی شنیدن، میتوانند نشاندهندهی وجود عفونت در گوش میانی باشند. طبق گزارشات، حدود ۸۰٪ کودکان تا سن سه سالگی دستکم یک بار به عفونت گوش میانی مبتلا میشوند.
درمانهای نوین شامل استفاده از آنتیبیوتیکهای خاص و روشهای جراحی مانند لولهگذاری گوش میباشند که به بهبود جریان هوا و تخلیه مایعات کمک میکنند.
گوش میانی چیست؟
همانطور که شرح دادهایم گوش میانی در فضای بین گوش داخلی و گوش خارجی قرار گرفته است. ساختار گوش میانی از سه بخش، پرده گوش (پرده صماخ)، استخوانچه ها و شیپور استاش تشکیل شده است، که برای شناخت هر یک از این بخشها ابتدا ساختار آنها را مورد بررسی قرار میدهیم؛
پرده گوش در ابتدای گوش میانی قرار دارد که از یک غشای نازک مخروطی شکل تشکیل شده است. این پرده، گوش خارجی را از گوش میانی جدا میکند که یکی از مهمترین وظایف آن دریافت امواج صوتی است.
بخش استخوانچه در گوش میانی از سه استخوان ظریف و کوچک اما بسیار قدرتمند تشکیل شده است. ساختار استخوانچه شامل سه استخوان چکشی (ملئوس)، سندان (اینکوس) و رکابی میباشد که به صورت زنجیره ای، ارتعاشات پرده گوش را به حلزون گوش داخلی انتقال میدهد.
شیپور استاش لوله ای است که گوش میانی را به پشت گلو متصل میکند. در اغلب اوقات بسته است و در فرایندهایی مانند بلع، عطسه، سرفه و خمیازه باز میشود تا فشارهوا در دو سمت پرده گوش باهم برابر باشد. در صورتی که هر کدام از فرایندهای باز و بسته شدن شیپور استاش به درستی انجام نشود، باعث بروز عفونت ها و اختلالاتی در شیپور استاش میشود.
گوش میانی با انتقال و تقویت ارتعاشات صوتی، نقش واسط بین گوش خارجی و گوش داخلی را ایفا میکند. در صورتی که این بخش دچار بیماری یا عفونت هایی شود، میتواند تاثیر قابل توجهای بر کیفیت شنوایی افراد بگذارد.
بیماری ها و عفونت های گوش میانی
ارتباط مداوم گوش میانی با سایر بخش ها، احتمال بروز بیماری ها و عفونت های گوش میانی را افزایش میدهد. این بیماری و عفونت ها میتوانند عملکرد گوش میانی را مختل کنند و باعث بروز مشکلات گسترده ای در شنوایی افراد شوند.
اوتیت میانی
اوتیت میانی از شایع ترین و تاثیرگذار ترین عفونت های گوش میانی میباشد که اغلب در کودکان قابل مشاهده است. عوامل باکتریایی و ویروسی سبب تجمع عفونت در پشت پرده گوش میشوند و جمع شدن این عفونت ها درد و التهاباتی را به همراه خواهد داشت.
اختلال عملکرد شیپور استاش
با توجه به اینکه شیپور استاش نقش مهم و اساسی در تنظیم هوا را در دو سمت پرده گوش برعهده دارد، اختلال در آن سبب بروز مشکلاتی در گوش میانی میشود.
کلستاتوم یا کیست گوش میانی
کلستاتوم از تجمیع چربی ها، عفونت ها و سایر عوامل بیماری زا در ابتدأ گوش میانی تشکیل میشود. افراد به دو صورت اکتسابی و مادرزادی امکان ابتلا به این بیماری را دارند.
رشد غیر طبیعی استخوان ها یا اتواسکلروز
در این بیماری با رشد غیرطبیعی استخوانچه ها در گوش میانی مانع از عملکرد صحیح و حرکت استخوان رکابی میشود. همین امر سبب آسیب به گوش میانی، کاهش شنوایی و در مواردی بروز عفونت میشود. در صورت نیاز میبایست با جراحی آن را درمان کرد.
بیماری ها و عفونت های گوش میانی در همه سنین و با شدت های مختلف ظاهر میشوند و سبب بروز اختلال های گسترده ای در انتقال ارتعاشات صوتی و شنوایی در افراد شود. هر کدام از این بیماری و عفونت ها علائم و نشانه های مختلفی دارد.
کلینیک شنوایی سنجی طنین سمعک با همکاری با مجرب ترین و بهترین متخصصین و کارشناسان شنوایی، آماده خدمت به شما همراهان عزیز میباشد.
علائم بیماری های گوش میانی
علائم بیماری های گوش میانی با توجه به میزان درگیری افراد به بیماری میتواند متفاوت باشد. برخی از این علائم مانند درد گوش، افت شنوایی، وزوز گوش و تب در اکثر بیماری های گوش میانی مشاهده میشود، اما سایر این علائم در همه بیماری های گوش میانی یافت نمیشود و مختص بیماری های خاصی هستند که در ادامه با برخی از این علائم آشنا خواهیم شد.
مشکل در خوابیدن
در برخی از بیماری های شنوایی مانند اوتیت میانی مشکلات و اختلالاتی در خواب (به ویژه کودکان) مشاهده میشود. در این حالت کودک به سختی به خواب میرود و با دشواری از خواب بیدار میشود.
اختلال در تعادل به همراه سرگیجه
به منظور ارتباط مستقیم گوش میانی با گوش داخلی که یکی از مراکز حفظ تعادل بدن است، در صورت بروز مشکلاتی در بیماری هایی مانند اختلال عملکرد شیپور استاش یا لابیرنتیت سبب برهم خوردن تعادل و احساس سرگیجه در افراد میشود.
ترشح مایع از گوش
این علائم عمدتاً در بیماری هایی مانند کلستاتوم یا اوتیت میانی حاد، بسیار شایع میباشد. که در آن با به وجود آمدن و تجمع بیش از حد عفونت در گوش، بخشی از این عفونت ها که غالبا رنگ زرد و شفاف دارند از مجرای گوش خارج میشوند.
به طور کلی بیماری های شنوایی دارای علائم نزدیک و شبیه به یکدیگر هستند و تشخیص آنها باید توسط متخصص شنوایی با انجام آزمایشها و تست های متعدد صورت بگیرد.
تشخیص و درمان بیماری ها و عفونت های گوش میانی
در مرحله اول پزشکان با بررسی علائم و نشانه های بیماری و انجام معاینات بالینی به تشخیص علت بیماری میپردازند. اتوسکوپ از جمله ابزار و تجهیزات پزشکی است که به منظور معاینه بصری مجرای گوش خارجی و پرده صماخ میتواند به آنها کمک کند. همچنین استفاده از متدها و روش های شنوایی سنجی و تمپانومتری (اندازه گیری حرکات پرده گوش) در تشخیص بهتر بیماری ها به متخصصین کمک میکند.
متخصصین در مرحله دوم با تجویز مسکن و آنتی بیوتیک ها، به کاهش درد کمک میکنند و از پخش شدن بیشتر بیماری در سایر نقاط گوش و بدن جلوگیری میکنند. همچنین آنها از قطره های گوش به منظور کاهش التهاب و رفع عفونت های مجرای گوش استفاده میکنند.
عوارض بیماری ها و عفونت های گوش میانی
درصورت مبتلا شدن به بیماری های گوش میانی و یا مصرف برخی داروها، ممکن است عوارضی در بدن شما ظاهر شود. شدت این عوارض در بیماری و عفونت های مختلف میتواند متفاوت باشد. برخی از شایع ترین عوارض بیماری های گوش میانی عبارتند از؛
- سوراخ شدن پرده گوش: در صورتی که عفونت های گوش به صورت طولانی مدت و مداوم باشند میتواند سبب سوراخ شدن پرده گوش شود، که این سوراخ شدن باعث تخلیه همیشگی گوش و افزایش حساسیت به عفونت ها میشود.
- فلج عصب صورت: در برخی موارد نادر مشاهده میشود عفونت های گوش به عصب های صورت رسیده و آن ها را تحت تاثیر قرار دهد که در نتیجه باعث افتادگی یک طرف صورت میشود
- لابیرنتیت: با پخش شدن این بیماری در گوش میانی و رسیدن آن به گوش داخلی باعث آسیب و عفونت در آن میشود که با سرگیجه و عدم تعادل به همراه خواهد بود.
- مشکلاتی در گفتار: این اختلال عمدتاً در کودکان و به دلیل کم شنوایی حاصل میشود. کم شنوایی میتواند به دلیل عفونت های مزمن و مکرر گوش میانی باشد.
موارد ذکر شده برخی از مهم ترین عوارضی است که در نتیجه عدم توجه و پیگیری های لازم درباره بیماری ها و عفونت های گوش میانی شکل میگیرد.
جمع بندی
گوش میانی در حد فاصل بین گوش داخلی و گوش خارجی قرار گرفته است که نقش انتقال دهنده ارتعاشات پرده گوش به بخش حلزونی شکل گوش داخلی را برعهده دارد. این انتقال را به وسیله ساختار خاصی که دارد انجام میدهد.
به منظور اهمیت و حیاتی بودن گوش میانی، بروز عفونت و بیماری در این بخش میتواند سبب شکل گیری اختلالات و عوارض قابل توجه ای در شنوایی افراد شود که اگر در زمان مناسب به درمان آن اقدام نکنند باعث به وجود آمدن مشکلات و عوارض شدیدتری خواهد شد.
کلینیک شنوایی سنجی طنین سمعک با بهرهگیری از بهروز ترین تجهیزات و امکانات و مجرب ترین کادر درمان و متخصصین حوزه شنوایی میتواند انتخاب مناسبی برای شما همراهان عزیز باشد.