روش های درمان و پیشگیری از خشکی گوش

خشکی گوش اغلب با تجمع پوسته‌های خشک و مرده پوست و خارش در کانال گوش مشخص می‌شود. خشکی گوش می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد. این مشکل می‌تواند به علت‌های ساده‌ای مانند عدم توانایی تولید جرم گوش و یا تمیز کردن بیش از حد گوش مرتبط باشد. خشکی گوش همچنین می‌تواند با آلرژی‌های پوستی و سایر بیماری‌های پوستی مانند اگزما، پسوریازیس و درماتیت مرتبط باشد. در بیشتر موارد درمان خشکی گوش به راحتی قابل انجام  است.

برخی از افراد ممکن است نگران ظاهر پوسته پوسته، شل و خشک شدن پوست در داخل و اطراف گوش باشند. با این حال، این خارش است که همراه با خشکی گوش می تواند بدترین ناراحتی را ایجاد کند. در این مقاله به برخی از علل مختلف خشکی گوش، اقداماتی که برای درمان آن‌ها می‌توان انجام داد و اقداماتی که فرد می‌تواند برای جلوگیری از خشکی گوش انجام دهد، می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

علت خشکی گوش

اگزما و بیماری‌های پوستی مشابه ممکن است باعث خشکی گوش یا خارش گوش شوند. خشکی گوش می‌تواند نتیجه بیماری‌هایی مانند خشکی پوست باشد که سایر قسمت‌های بدن را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. این شرایط شامل موارد زیر است:

·         اگزما: این مشکل می‌تواند در کانال گوش رخ دهد و می‌تواند بسیار تحریک کننده باشد. اگر در گوش باشد، احتمالا روی بینی و پوست سر نیز تاثیر می‌گذارد.

·         پسوریازیس: این بیماری یک اختلال خودایمنی است که باعث می‌شود سلول‌های پوست سریع‌تر از ریزش رشد کنند. نتیجه، لکه های خشک و پوسته پوسته و قرمزی است که گوش خارجی، پوست سر و گردن را تحت تاثیر قرار می دهد. پسوریازیس همچنین می تواند باعث خارش پوست شود.

·         درماتیت: این بیماری نوعی التهاب پوست است. اشکال مختلف درماتیت می تواند نتیجه واکنش آلرژیک به شامپوها یا محصولات پاک کننده پوست باشد. آنها همچنین می‌توانند بدون هیچ دلیل شناخته شده‌ای مانند نوعی از درماتیت به نام شوره سر ایجاد شوند.

·         تحریک گوش می تواند باعث خشک شدن گوش شود. افرادی که از سمعک استفاده می کنند ممکن است به دلیل تحریک دستگاه و مالش روی پوست ظریف و حساس داخل و اطراف گوش دچار خشکی گوش شوند.

·         موادی که سمعک از آنها ساخته شده است نیز می تواند باعث واکنش آلرژیک شود.

·         خشکی گوش نیز معمولاً نتیجه تمیز کردن بیش از حد است. تمیز کردن بیش از حد، جرم گوش و روغن های طبیعی را که هر دو برای حفظ سلامت گوش مهم هستند، از بین می‌برد.

چگونه خشکی تشخیص داده می شود؟

پزشک شما معمولاً می‌تواند خشکی گوش را با انجام معاینه اولیه گوش‌های شما تشخیص دهد. پزشک همچنین ممکن است از یک نور برای نگاه کردن به داخل گوش استفاده کند تا هرگونه تحریک کانال گوش خارجی شما را بررسی کنند.

بسته به علائم و سابقه پزشکی شما، ممکن است بیوپسی نیز انجام شود. این عمل شامل برداشتن نمونه کوچکی از سلول‌های پوست از ناحیه آسیب دیده و مشاهده آن در زیر میکروسکوپ است. بیوپسی از بافت پوست گوش می‌تواند به پزشک کمک کند تا شرایط مشابهی مانند پسوریازیس را رد کند.

علائم عفونت گوش

با گذشت زمان، خشکی و تحریک ناشی از خاراندن می‌تواند باعث ایجاد ترک در پوست شما شود و خطر ابتلا به اگزمای عفونی را افزایش دهد. اگر این اتفاق بیفتد، موم، مو و پوست می‌تواند در کانال گوش شما جمع شود و منجر به عفونت گوش یا مشکلات شنوایی شود.

اگر متوجه این علائم شدید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

·         درد دردناک در گوش شما

·         ترشحات زرد یا سبز از گوش شما

·         قرمزی غیر معمول

·         علائم شبیه آنفولانزا

درمان خشکی گوش

پزشک ممکن است با بررسی مجرای گوش و پوست اطراف آن خشکی گوش را تشخیص دهد. پس از آن هدف هر برنامه درمانی برای خشکی گوش، اغلب توقف هرگونه خارش و سپس برقراری مجدد تعادل رطوبت سالم در گوش است. انتخاب درمان معمولاً به مشکل و بیماری اصلی بستگی دارد. اگزما، پسوریازیس و درماتیت در گوش به همان روشی که در سایر قسمت های بدن درمان می شود، درمان می شوند.

کرم‌های استروئیدی بدون نسخه یا قطره‌های گوش یک جزء روغنی را با یک استروئید ضد التهاب ترکیب می‌کنند. این کرم‌ها با هم خارش را تسکین می‌دهند و می‌توانند به بازگرداندن تعادل رطوبت در مواردی از خشکی گوش که عفونی نیست، کمک کنند.

کرم ها یا قطره های استروئیدی فقط باید به عنوان یک درمان موقت استفاده شوند، زیرا استفاده طولانی مدت می‌تواند باعث نازک شدن و شکننده شدن پوست شود.

بسته به علت زمینه‌ای و اصلی ، پزشک ممکن است قطره‌های گوش ضد قارچ یا آنتی بیوتیک‌های خوراکی را تجویز کند.

اگر خشکی گوش در نتیجه شرایط آب و هوایی خشک یا باد باشد، تمیز کردن ملایم گوش‌ها می تواند مفید باشد. هدف از این کار از بین بردن مواد محرک مانند گرد و غبار و حفظ تعادل رطوبت طبیعی گوش است.

در آب و هوای سخت، چه گرم و چه سرد، ژل نفتی می تواند به تسکین و مرطوب کردن گوش‌های خشک کمک کند.

داروهای حاوی الکل، پراکسید هیدروژن یا سرکه معمولا برای خشکی گوش مفید نیستند اما ممکن است به تسکین خارش گوش کمک کنند.

بهتر است از گوش پاک کن‌های پنبه‌ای برای تمیز کردن استفاده نکنید زیرا باعث تمیز کردن بیش از حد گوش می‌شوند. همچنین، این ابزارها می‌توانند زباله های مومی شکل را بیشتر به سمت کانال گوش فشار دهند و باعث تحریک و عفونت شوند.

پیشگیری خشکی گوش

برای پیشگیری از خشکی گوش به نکات زیر توجه داشته باشید.

1.      قرار دادن اشیایی در گوش، مانند جوانه‌های پنبه و تمیز کردن بیش از حد، ممکن است خشکی پوست را تشدید کند.

2.      افراد می توانند با ایجاد برخی تغییرات ساده در روال روزانه و سبک زندگی خود، خطر خشکی گوش را کاهش دهند.

3.      گرما یکی از علل شایع خشکی گوش است، بنابراین اغلب به کاهش گرما در زمستان و اجتناب از حمام یا دوش بسیار داغ کمک می کند. همچنین به دور نگه داشتن گوش از آفتاب کمک می کند.

4.      یک مرطوب کننده ممکن است برای افرادی که مستعد خشکی گوش هستند مفید باشد، به خصوص اگر در آب و هوای خشک زندگی می کنند یا به طور منظم در معرض تهویه مطبوع هستند.

5.      صابون های ملایم و محصولات پاک کننده پوست می‌توانند از التهاب گوش که بعداً منجر به خشکی گوش می‌شود، جلوگیری کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر با وجود مراقبت‌های خانگی و درمان‌های بدون نسخه، خشکی گوش یا خارش ادامه داشت، افراد باید به پزشک مراجعه کنند. در صورتی که لکه‌های پوستی یا خشکی گوش با علائم زیر همراه بود، ضروری است که به دنبال مشاوره پزشکی مناسب باشید:

پوسته‌ها در اطراف و داخل گوش بیشتر شد

اگر گوش شروع به ترشح خون، مایع یا چرک نمود

در صورت قرمز شدن و زخم شدن پوست

نکات خشکی گوش

·         اگر خشکی گوش‌ها در اثر تمیز کردن بیش از حد ایجاد شده یا بدتر شده است، بهتر است از پزشک بخواهید گوش‌هایتان را تمیز کند. این کار معمولاً با شستشوی ملایم گوش با آب گرم و استریل انجام می‌شود.

·         علائم خشکی گوش تا حد زیادی به علت اصلی آن بستگی دارد.

·         اگر خشکی گوش ها به دلیل شوره سر باشد، احتمالاً یک بیماری مادام العمر است که می آید و می رود. البته شوره سر را می‌توان به راحتی با درمان کنترل کرد و مراقبت از پوست می‌تواند خطر بازگشت خشکی را کاهش دهد.

·         شایع ترین علت آسیب گوش در موارد خشکی گوش، استفاده از گوش پاک کن‌ها یا اشیاء دیگر مانند گیره کاغذ و خلال دندان است. این موارد اغلب برای خاراندن گوش‌های دارای خارش و یا استفاده از مواد تسکین دهنده استفاده می‌شوند. این اشیاء می توانند مجرای گوش را بریده و خراش دهند و به پرده گوش آسیب بزنند. حتی یک شکستگی کوچک در پوست می‌تواند به باکتری‌ها اجازه دهد تا از دفاع طبیعی گوش عبور کرده و باعث عفونت شوند.

ارتباط سمعک با خشکی گوش

گاهی اوقات پلاستیک سمعک یا پولیش روی سطح پلاستیک باعث ایجاد واکنش آلرژیک در گوش فرد استفاده کننده می‌شود. پولیش را می‌توان برداشت یا پلاستیک قالب سمعک را عوض کرد. سمعک هایی که پردازنده اصلی آنها در پشت گوش است، مشکلات بسیار کمتری ایجاد می‌کنند زیرا تماس بسیار کمی بین سمعک و پوست گوش در این مدلها وجود دارد. با این حال استفاده از این سمعک‌ها همیشه امکان پذیر نیست.

هنگامی که آب وارد گوش کسانی که سمعک استفاده می‌کند، می شود؛ این آب درون گوش گیر کرده و سبب تحریک گوش می‌شود. بنابراین لازم است اگر از سمعک استفاده می‌کنید، گوش‌ها خیس نشوند.

همچنین سمعک ممکن است برجستگی‌هایی داشته باشد که بر مجرای گوش فشار وارد می‌کنند. این موضوع می‌تواند تحریک کننده باشد و باعث خارش گوش شود. راه حل در این مورد اصلاح قالب سمعک است.

سخن آخر

در حالی که خشکی گوش می‌تواند آزاردهنده و ناراحت کننده باشد، اما معمولاً باعث آسیب طولانی مدت نمی شود. همچنین می‌توانید با توجه به نکات گفته شده از ایجاد این مشکل پیشگیری کنید. برای خرید سمعک مناسب برای گوش و اطلاع از قیمت سمعک می‌توانید از طریق همین فروشگاه اقدام نمایید.